„Ludzkie serce pragnie kontaktu, a nade wszystko - autentycznej rozmowy. Dialog tkwi w samym centrum tego, co tworzy człowieka. Bez dialogu nikt z nas nie jest w pełni uformowany - zieje w nas otchłań. Rozmowa pozwala ujawnić się naszej wyjątkowości i najbardziej ludzkim cechom. Każdy skrycie marzy o tym, by „zostać spotkanym” - by jego wyjątkowość, pełnia i bezbronność zostały dostrzeżone i rozpoznane. Pragniemy, żeby inni autentycznie cenili nas za to, kim jesteśmy, a nawet, że w ogóle jesteśmy. Nasze jestestwo potrzebuje uznania - od nas samych i od innych osób. Bez tego nie czujemy się spełnieni - nie jesteśmy w pełni sobą”.
Rich Hycner, ze Wstępu do „Terapii w dialogu. Od psychologii self do terapii Gestalt”